تغییرات ساز کاخون چیست؟

تغییرات ساز کاخون چیست؟ در اوایل قرن هجدهم میلادی ساز کوبه ای کاخون یا کاخن توسط آفرو-پرویی ها استفاده می شد ! آفرو-پرویی ها در واقع پرویی های آفریقایی تبار بودند ! در واقع وارثین بر حق این ساز و باعث پیدایش ساز کاخون، برده های آفریقایی که طی اسارت از مرکز و غرب آفریقا به آمریکا منتقل شدند هستند !

امروزه این ساز در سرتاسر قاره آمریکا ، اسپانیا و حتی فیلیپین مورد استفاده قرار می گیرد !  این ساز در دوره ی تاریک برده داری در کشور پرو گسترش یافت ! البته یعد از این دوران ساز کوبه ای کاخن در بین سایر مردم قاره پهناور آمریکا رواج یافت !

ساختار و طنین ساز کاخون یا کاخن در واپسین سالهای قرن نوزده توسط نوازندگان این ساز کوبه ای و ریتمیک دستخوش تغییراتی شد !

نحوه نواختن ساز کاخن

پاسخ همه سوالات شما درباره دف

1-برای آموزش دف چه متد هایی وجود دارد؟

بله کتاب های زیادی وجود دارد. مانند: کتاب شیوه دف نوازی آقای مسعود حبیبی،در مکتب دف نوازی آقای عرفان به امید حق، صد درس دف مجید وطنیان،

 

۲- آیا نواختن دف سخت است؟

هیچ سازی آسان یا سخت نیست و برای نواختن هر کدام بایستی روزانه تمرین کنید. خوب نواختن هر سازی به دو عامل زمان و تمرین نیاز دارد. سازهایی مانند پیانو یا سنتور از آنجا که از قبل کوک شده اند، در ابتدا صدایی بسیار دلنشین تر دارند. اما سازی مانند ویلن که هنرجو خود بایستی صدای مورد نظر را ایجاد کند کمی سخت تر بنظر می رسد.

 

۳- آیا یادگیری این ساز برای من دیر نیست؟

آموختن موسیقی در هیچ سنی دیر نیست. بقول معروف ماهی را هر وقت از آب بگیرید تازه است!

 

۴- از چه موقع بایستی ساز را تهیه کنم؟

قبل از تهیه ساز حتما با مربی خود مشورت کنید. حدودا از جلسه دوم یا سوم بهتر است که ساز را داشته باشید.

 

۵- در حال حاضر قیمت یک دف چقدر است و من به چه نوع سازی نیاز دارم؟

دف با پوست طبیعی از ۶۰۰۰۰ تومان و با پوست مصنوعی از ۴۰۰۰۰ تومان می توانید تهیه کنید. برای خرید حتما با مربی خود مشورت کنید و نظر او را جویا شوید. سعی کنید از سازندگان ساز را تهیه کنید. خرید ساز از سازنده همیشه به صرفه تر و مطمئن تر است.

 

۶- ویژگی های یک ساز خوب چیست؟

در مورد دف، تاب نداشتن کمانه ی ساز مهمترین مشخصه آن است.

 

۷- آیا کودکان نیز می توانند به فراگیری این ساز بپردازند؟

بلی از آنجا که دف سایز کوچک برای کودکان هم هست از سنین کم هم می توانند به فراگیری دف بپرداند.

 

۸- قبل یا همزمان با فراگیری دف چه درس های دیگری به من کمک می کند تا نواختن این ساز را بهتر بیاموزم؟

آموختن مبانی موسیقی (خصوصا وزن خوانی) به یادگیری شما کمک می کند. همینطور گوش دادن به آثار صوتی که شامل تکنوازی یا گروه نوازی دف و دف باشد و خواندن کتاب های مربوط به موسیقی نیز موثر است.

 

۹- چه مدت زمانی طول می کشد تا من بتوانم این ساز را در حد قابل قبولی بنوازم؟

دوره مقدماتی حدودا هفت ماه طول می کشد. البته این زمان بسته به زمان تمرین هر هنرجو متفاوت است. برای دوره متوسطه تا عالی حدود یکسال و نیم تا دوسال در نظر بگیرید.

 

۱۰- شیوه آموزش دف برای ساز چگونه است؟ آیا در طی دوره آموزشی ناگهان درس ها سخت می شود؟

شیوه آموزشی برای همه سازها به تدریج و از آسان به دشوار می باشد. در صورت تمرین مرتب روزانه و فراگیری کامل درس ها ، درس های جدید بسیار ساده خواهند بود.

سه نکته مهم برای شروع آواز خواندن

اصول و روشهای تمرین

 نحوه نواختن ساز کاخن

موتیف در موسیقی به چه معناست؟

 موتیف در موسیقی به چه معناست؟ به کوچک‌ترین واحد دارای مفهوم در موسیقی موتیف گفته می شود. همان‌طور که در زبان ، هر جمله از چند کلمه تشکیل شده است، در موسیقی هم هر جمله از چند موتیف تشکیل شده است.

 البته تفاوت‌هایی نیز وجود دارد. مثلاً چندان مشخص نیست که موتیف در چه بازه‌ای از موسیقی قرار دارد. فرق موتیف با تم (زمینه)  در یک قطعه موسیقی این است که موتیف از تم کوتاه‌تر بوده و بخشی از آن به حساب می آید.

موتیف درموسیقی به طور معمول به عنوان کوچکترین زیربخش یک تم (زمینه) یا عبارت که همچنان مشخصهٔ خودش به عنوان یک ایده موسیقایی را حفظ می‌کند، درنظر گرفته می‌شود.

به عنوان مثال در سمفونی پنجم بتهوون، یک فیگور چهار نوتی مهمترین موتیف اثر شده و از لحاظ هارمونی و ملودی گسترش داده شده تا تم اصلی موومان نخست فراهم شود.

معمولا آهنگسازان برای ساخت یک  آهنگ و ادامهٔ موسیقی،نیاز دارند موتیف را چند بار تکرار کنند و یا موتیف‌ های دیگر را به آن وصل کنند. با اینکه تکرار بخش‌هایی که به هم وصل‌شده‌اند ضروری است و تکرار زیاد موجب یکنواخت‌شدن می‌شود، با خلاقیت‌های مختلف تلاش می‌کنند تغییرات گوناگونی را ایجاد نمایند تا در کنار حفظ یگانگی، تنوع را نیز رعایت کرده باشند.

بطور معمول موتیف ها‌ در موسیقی در تکرار تغییر نمی‌کنند و گسترش نمی‌یابند و معمولاً، به طوری پی در پی یا تناوبی طی قطعه ظاهر می‌شوند و سهمی به سزا در ایجاد احساس وحدت دارند.

راهنمای خرید سنتور خوب

مشخصات یک دف خوب را بدانیم

اگر برای اولین بار تصمیم به خرید دف دارید ، بهترین کار ممکن کمک گرفتن از فردی است که تجربه لازم را دارد. این راحت ترین و مطمئن ترین راه برای شماست. اما به دلایل مختلف امکان دارد که شما به چنین فردی دسترسی نداشته باشید.در این صورت لازم است به مواردی که اشاره می کنم توجه داشته باشید. در اینجا سعی کرده ام مطالبی را عنوان کنم که کاملاً کاربردی باشند و از بیان مطالبی که احتمالاً 50 سال قبل در خرید دف اهمیت داشته خودداری کرده ام و شما در صورت نیاز می توانید به مقدمه های کتاب های آموزش دف مراجعه کنید.
به طور عمده دو نوع دف وجود دارد:

1- دف های با پوست طبیعی

2- دف های با پوست مصنوعی یا همان دف های طلقی

عموماً دف های پوستی صدای بهتر و قیمت بالاتری در مقایسه با دف های طلقی دارند.اما خرید آن را به هیچ وجه به مبتدیان توصیه نمی کنم. چه بسا دف هایی که به دلیل تجربه پایین در نگهداری ، گرم کردن و نواختن آسیب دیده اند. ولی دف های طلقی به نسبت مقاوم ترند چرا که نیازی به گرم کردن نداشته و محیط بر آنها بی اثر است. البته آنچه گفته شد به معنای بی کیفیت بودن دف های طلقی نیست.

اولین مسئله ای که در خرید دف باید به آن توجه داشت ، این است که شکل آن دایره کامل باشد. بسیاری از دف ها حالتی بیضی مانند دارند. برای تشخیص این مطلب کافی است که دف را از فاصله ای مناسب با دقت نگاه کنید.

در مرحله دوم دف را از کنار مطابق شکل نگاه کنید.گاهی به دلیل کشش پوست روی کمه (قسمت چوبی دف) شاهد انحنای عرضی کمه هستیم که امری نامطلوب است.

حال بایستی مسطح بودن دف را در جهتی که روی آن پوست کشیده شده ، کنترل کرد.در موارد بسیارشاهد بوده ایم که توجهی به این موضوع نشده است. برای کنترل کردن می توانید دف را از جهتی که پوست روی آن کشیده شده ، روی یک سطح صاف (مثلاً شیشه مغازه ای که از آن خرید می کنید) قرار دهید. اگر احساس کردید که بین دف و سطح صاف لقی وجود دارد ، بدانید که لبه کمه در جهت پوست مسطح نیست. روش دیگری هم وجود دارد. دف را افقی نگه دارید به طوری که پوست به سمت بالا باشد. حال از کنار و در راستای افق به پوست دف نگاه کنید و سعی کنید راستای نگاهتان را در امتداد سطح افقی پوست قرار دهید. اگر مشکلی وجود داشته باشد به سادگی مشخص خواهد شد. گفتنی است نامسطحی کمتر از 2 میلیمتر قابل چشم پوشی است. (به شکل توجه کنید)

در برخی از دف ها دیده می شود که برجستگی نامطلوبی در لبه در زیر پوست وجود دارد که مبین ساخت ضعیف سازنده است.

در بازار دف هایی وجود دارند که به آنها دف های چهل تکه گفته می شود. در واقع کمه آنها از تعداد زیادی قطعات چوبی کوچک تشکیل شده و بسیار زیبا هستند. این دف ها را به هیچ وجه نخرید. صدای نامطلوب و وزن زیاد از ویژگی های این دف هاست.

معمولاً دف های طلقی به دو رنگ سفید و قهوه ای یافت می شوند و طلق استفاده شده در این دف ها همان کاغذ کالک پلاستیکی است که معمولاً برای رسم نقشه های فنی مورد استفاده قرار می گیرد. این طلق ها سطحی مات دارند. اگر طلق دف مورد نظر شما سطحی صیقلی و براق داشت ، از خرید آن صرف نظر کنید. به این جهت که طلق مذکور چیزی شبیه به طلق طبل هایی است که در ایام محرم استفاده می شود و برای دف مناسب نیستند.

دف های طرح دار هم تنها برای دکور یا آویزان کردن روی دیوار مناسبند. اگر می خواهید دف را بنوازید بدانید که عموماً بدون طرحش صدای بهتری دارد.

با امتحان کردن صدای تعدادی از دف هایی که در محل خرید وجود دارند ، دفی را انتخاب کنید که نه صدای خیلی زیر داشته باشد و نه صدای خیلی بم.(البته اگر حرفه ای نیستید)

دف های سنگین نوازنده را در حین نواختن طولانی مدت خسته می کنند. البته همیشه گفته می شود که دف سنگین برای هنرجوی مبتدی مناسب است و قدرت نوازندگی او را بالا می برد. اما پس از مدتی با پیشرفت نوازندگی ، لازم است تا دف سبکتری تهیه شود. اگر قدرت مالیتان اجازه می دهد ، همین کار را انجام دهید. در غیر این صورت دفی تهیه کنید که وزن متوسطی داشته باشد. این وزن متوسط را متناسب با ابعاد کمه چنین می توان در نظر گرفت: ضخامت متوسط کمه در حدود 11 تا ۱۲ میلیمتر و عرض کمه 5 تا 5/5 سانتی متر.

در سطوح حرفه ای ، بسیاری از نوازندگان دف های سبک را برای نوازندگی ترجیح می دهند.اما بر اساس تجربه ام به شما توصیه می کنم وقتی به سطوح حرفه ای رسیدید ، باز هم از دف های با وزن متوسط استفاده کنید. چرا که اجرای برخی ریتم های مشکل با دف های سبک به سختی انجام می گیرد و وزن متوسط دف ، شما را در حفظ تعادل دف و اجرای هر چه بهتر این ریتم ها یاری خواهد کرد. البته ناگفته نماند که اجرای ریتم های آسان تر با دف های بسیار سبک قطعاً خالی از لطف نیست.

آموزش سنتور

تاریخچه پیدایش موسیق درمانی

تاریخچه استفاده از موسیقی به عنوان روشی برای درمان به زمان ارسطو و افلاطون باز می‌گردد. از آن زمان به بعد رگه‌هایی از استفاده از اصوات و آهنگها برای درمان بیماریهای مختلف بکار رفته است. اما در قرن بیستم فکر رسمی استفاده از موسیقی برای درمان مصدومین جنگ جهانی اول آغاز شد و هر چند استفاده از این روش درمانی با مشکلاتی همراه بود که با قدمهایی که برداشته شد، بتدریج این شاخه درمانی تکامل یافت و انجمنهای متعددی تشکیل گردید. بطوری که در سال 1944 اولین برنامه آموزش موسیقی درمانی در جهان در دانشگاه میشیگان آغاز شد.

در سال 1950 انجمن موسیقی درمانی آغاز به کار کرد. در سال 1971 انجمن موسیقی درمانی آمریکا یا AAMT آغاز به کار کرد. در سال 1985 فدراسیون جهانی موسیقی درمانی در سطح بین المللی به ثبت رسید. انجمن موسیقی درمانی ایرانی با اهداف بالا بردن سطح آگاهی افراد از فرآیند موسیقی درمانی و فواید آن و بالا بردن امکانات تخصصی برای استفاده از این شیوه درمانی فعالیت خود را آغاز کرده است.
روشهای موسیقی درمانی
در موسیقی درمانی دو روش اساسی وجود دارد: روش فعال و روش غیر فعال ، روش غیر فعال شامل شنیدن موسیقی است که بیماری با گوش دادن و شنیدن موسیقی که در حال نواخته شدن است، مورد درمان قرار می‌گیرد. در این روش بیشترین تأثیر عملکرد در جهت برانگیختن و تأثیر واکنشهای عاطفی و ذهنی است. در حالی که در روش موسیقی درمانی فعال که نواختن ، خواندن و حرکات موزون اساس کار است. واکنشهای مختلف عاطفی ، ذهنی ، جسمی و حرکتی تحریک و برانگیخته می‌شوند. برنامه‌ها و روشهای موسیقی درمانی متنوع و متناسب با نیاز افراد تنظیم و تدارک دیده می‌شود. محورهای اصلی برنامه‌های موسیقی درمانی شامل شنیدن موسیقی متناسب و آرام بخش و نواختن موسیقی در گروههای منظم و یا انفرادی خواندن آوازها ، ترانه‌های فردی و یا گروهی می‌باشد.
موسیقی درمانگر کیست؟
انجام و ارائه روش درمانی توسط هر فردی جایز نیست. موسیقی درمانگرها افرادی متخصص هستند که در زمینه‌های مختلف موسیقی و شاخه‌های درمانی ، آموزش دیده‌اند. بلکه آنهایی صلاحیت دارند که با اساس بیماریها ، درمانهای مختلف آنها ، روانشناسی موسیقی و ... آشنا هستند و شایستگی فردی و تخصصی لازم را در این زمینه دارا هستند.
در موسیقی درمانی از چه نوع موسیقی استفاده می‌شود؟
موسیقی انواع مختلف دارد، برخی آرام و برخی تند هستند. در هر حال تأثیر موسیقی‌های مختلف بر ذهن و سلامت انسان متفاوت است. برخی از انواع موسیقی نه تنها نقش بهبود دهنده ندارند، بلکه معمولا برای کارکردهای مختلف مغز و روح انسان نیز مضر به شمار می‌روند و در صورت تداوم به گوش دادن یا نواختن آنها مشکلاتی را برای فرد بوجود خواهد آورد. در فرآیند درمان با موسیقی از نواحی از موسیقی استفاده می‌شود که القاء آرامش و نشاط ذهنی را به همراه دارند و باعث تجدید قوا و بهبود کارکردهای مغز می‌شوند. این دسته از موسیقی‌ها با ایجاد تأثیرات مختلف از جمله تقویت اراده و روحیه بیماران فرآیند درمان را سرعت می‌بخشند.
چه نوع بیماریهایی با موسیقی درمانی درمان می‌شوند.
طیف وسیعی از بیماریها در طی فرآیند درمان بهبود پیدا کرده‌اند. این بیماریها طبقات مختلف با علل مختلف را در بر می‌گیرند. بطور کلی عمدتا بیماریهایی که به نحوی با مسائل روانی فرد در ارتباط هستند یا حالات روانی می‌تواند نقش مؤثری در بهبود آنها داشته باشند، در پاسخ مثبت به موسیقی درمانی شناخته شده هستند. همچنین بیماریهای جسمی که منشأ روانی دارند با این روش بهبود پیدا می‌کنند.

آموزش پیانو کودکان

توصیه های لازم جهت نگهداری مطلوب تار و سه تار

از نگهداری تار خود در محیط مرطوب جدا خوداری کنید.

حتما بسته های رطوبت گیر سیلیکا ژل در داخل جعبه یا کاور ساز تار خود قرار دهید، دقت داشته باشید رعایت این توصیه الزامی می باشد . همچنین توجه داشته باشید تعویض سیلیکا ژل هر دو سال یک بار حتما انجام گردد، نکته ضروری دیگر احیای سیلیکا ژل موجود در بستبندی می باشد که می باید به منظور حفظ کیفیت هر سه ماه یک بار برای مدت زمانی از جعبه ساز خارح شده و مقابل آفتاب قرار داده شود.

از آویختن ساز به صورت نا مناسب و یا نا متعادل بر روی دیوار خودداری شود و در صورت اصرار بر این کار از دستگیره نگهدارنده مناسب دیوار کوب استفاده شود( در صورت آویختن به دیوار دقت داشته باشید نکات مرتبط با رطوبت محیطو در معرض آفتاب نبودن، در معرض وزش باد کولر یا حرارت لوازم گرمایشی نبودن و … حتما رعایت شود ).

در برابر تابش گرمای مسقیم _ لوازم حرارتی و تابش مستقیم نور خورشید _ نباشد .

فراموش نکنید امن ترین مکان برای نگهداری ساز خود جعبه ی آن می باشد .

در فاصله بین تمرین ویا اجرا ها بهترین مکان جهت گذاشتن ساز پایه های ایمن نگهدارنده و یا جعبه ساز است.

در هنگام جابجایی با وسایل نقلیه و یا زمان مسافرت از چیدن هر نوع وسیله ای روی ساز و جعبه ساز اکیدا خودداری شود.

استفاده از ساز مربوط و مختص نوازنده آن است . از فاش کردن رمز قفل جعبه ی ساز پرهیز کنید .

تار خود را به هیچ وجه در دسترس کودکان و در اختیار افراد آماتور قرار ندهید .

در صورتی که به مدت طولانی ساز نخواهید زد ، جهت جلوگیری از چنگ شدن دسته کوک ساز را حتما شل کنید. ( دقت داشته باشید رعایت این نکته در سلامت ساز شما در درازمدت تاثیر حیاتی خواهد داشت )

مضراب ساز را بر روی کاسه تار به هیچ عنوان نچسبانید .

برای تمیز کردن ساز از دستمال پارچه ای نرم بدون پرز و خشک استفاده کنید و در صورت اضطرار برای پاک کردن لکه ها از دستمال که رطوبت جزئی دارد استفاده کنید . دقت داشته باشید از به کار بردن پاک کننده هایی که مواد آن محتوی حلال هایی نظیر الکل ، تینر و مواد روغنی ( جهت جلا ) اکیداً خودداری کنید.

از آنجا که مواد مورد استفاده در ساختار ساز از مواد طبیعی و آلی تشکیل شده است، جهت جلوگیری از آفت های حشرات و موجودات ذره بینی استفاده از مقدار بسیار اندکی از نفتالین الزامی است.

قبل از نوازندگی دست هایتان را با آب و صابون شسته و خشک کنید . وجود چربی ، رطوبت و … انگشتان رنگ پرده ها را تغییر می دهد ، همچنین صدا دهی را مغشوش ، فرسایش و پاره شدن پرده ها و آلوده شدن روی دسته را تسریع میکند.

بد نخواهد بود که سیم ها هر چند ماه یک بار تعویض شود .

در صورت پاره شدن یکی از دو جفت سیم های زرد و سفید بهتر خواهد بود تعویض سیم به صورت جفتی باشد .

 شماره سیم های سفید و زرد به کار رفته برای شش سیم مطابق یکی از دو دستور زیر باشد :

الف – سفید اول و دوم ۲۰ – زرد سوم و چهارم ۲۲ – سفید پنجم ۱۸ – بم ۳۸

ب – سفید اول و دوم ۱۸ – زرد سوم و چهارم ۲۰ – سفید پنجم ۱۸ – بم ۳۴

از دستکاری کردن محل خرک و یا عوض کردن آن _ که سهم به سزایی در صدا دهی تار دارد _ در صورت نداشتن آگاهی و تخصص لازم پرهیز کنید .

در تابستان ساز خود را در معرض وزش باد های خنک کولر و اسپلیت قرار ندهید .

آموزش ویولن کلاسیک

اصول و روشهای تمرین

راهنمای خرید سنتور خوب

سه نکته مهم برای شروع آواز خواندن

آشنایی با ساز عود

معرفی ساز عود

بربط که در زبان عربی عود نامیده می‌شود از ساز‌های زهی مضرابی مقید است که در ساخت آن چوب، زه یا نایلون و استخوان به کار رفته است. بربط یکی از مهم‌ترین و معمول‌ترین ساز‌های موسیقی ایران قدیم است. سازی گلابی شکل از جنس پوب (چوب درخت توت و گاه فوفل و آبنوس) با کاسه‌ی طنینی بزرگ و دسته‌ی کوتاه به طول تقریبی ۸۵ سانتی‌متر. این ساز را هنگام نواختن به صورت افقی روی ران پا می‌گذراند، به صورتی که دسته در طرف چپ و کاسه‌ی طنینی طرف راست نوازنده قرار می‌گیرد.

معرفی اجزای تشکیل دهنده‌ی بربط

کاسه‌ی طنینی و صفحه رو

کاسه‌ی طنینی بربط مانند گلابی است که از طول به دو قسمت مساوی تقسیم، و از ترک‌های چوبی متعدد به هم پیوسته تشکیل شده است. ترک‌ها از یک سو در پایین کاسه و از دیگر سو نزدیک دسته به یکدیگر می‌رسند. صفحه‌ی رو‌ی بربط از جنس چوب است که به منظور صدادهی بهتر از چوب کاج استفاده می‌شود. دو دایره‌ی کوچک و یک دایره‌ی بزرگتر مشبک از جنس استخوان برای خروج صدا از کاسه بر روی صفحه تعبیه شده است و خرک در قسمت پایین صفحه قرار می‌گیرد. بر روی صفحه به فاصله‌ی کمی از خرک در محل برخورد مضراب با وتر‌ها صفحه‌ی کوچک بیضی شکلی از جنس چوب یا استخوان چسبانده می‌شود تا به دلیل کوتاهی ارتفاع خرک، از برخورد مضراب با وتر‌ها، صفحه‌ی اصلی ساییده نشود.

پل

به طرف داخل کاسه در پنج نقطه از صفحه پل‌هایی افقی وجود دارند که به صفحه متصل هستند. این پل‌ها مانع تغییر شکل یافتن صفحه می‌شوند.

خرک و سیم گیر

قطعه چوبی به طول تقریبی ۱۰ سانتی متر در پایین کاسه قرار دارد به نام خرک که روی آن برای عبور وتر‌ها شیار‌های کم عمقی ایجاد شده‌است. در بعضی از بربط‌ها، وتر‌ها به سیم‌گیری که در انتهای بدنه کاسه است وصل می‌شوند. در بعضی دیگر از سازها خرک وظیفه‌ی سیم‌گیر را نیز به عهده دارد؛ به این صورت که وتر‌ها در سوراخ‌هایی که روی خرک وجود دارند گره می‌خورند و به طرف گوشی‌ها می‌روند. معمولا مابین خرک و صفحه صدف یا قطعه چوبی می‌گذارند و خرک را به طور مستقیم روی صفحه نمی‌چسبانند. 

 

دسته

دسته‌ی کوتاه بربط از جنس چوب بوده و اندازه تقریبی آن یک سوم طول کاسه با قطر حدود ۱۰ سانتی متر است. در گذشته روی دسته‌ی بربط دستان بندی می‌شد، ولی امروزه دسته عود دستان بندی ندارد. بعضی تزئینات که در ساخت دسته به کار می‌روند، مشابه خط دستان هستند. دسته از یک طرف به کاسه‌ی طنینی و از طرف دیگر به سرپنجه متصل است.

سرپنجه

به محفظه‌ای تو خالی که در ابتدای طول دسته قرار دارد سرپنجه یا جعبه‌ی گوشی‌ها می‌گویند. سرپنجه کمی متمایل به طرف عقب ساخته می‌شود و در واقع محل قرار گرفتن گوشی‌هاست. در هر طرف آن پنج گوشی قرار دارد.

گوشی‌ها

تعداد گوشی‌های بربط برابر با تعداد وترهای ساز یعنی ۱۰ عدد است. گوشی‌ها چوبی بوده و شبیه به میخ سر پهن ساخته می‌شوند. قسمت پهن این میخ‌های چوبی بیرون سرپنجه قرار داشته و نوازنده با آن وترها را کوک می‌کند. یک سر هر وتر نیز به انتهای باریک آن‌ها که درون سرپنجه قرار دارد، بسته می‌شود.

شیطانک

قطعه چوب باریک و کم ارتفاعی است به عرض دسته و ارتفاع حدود یک میلی متر، بین دسته و سر پنجه، که وتر‌ها از درون شیار‌های کم عمق آن عبور می‌کند.

وتر‌ها

ساز عود ۱۰ وتر دارد که دو به دو باهم همصدا کوک می‌شوند. در بعضی از بربط‌ها بم‌ترین وتر برای صدای واخوان در نظر گرفته شده و تکی بسته می‌شود. وتر‌ها از زه یا همان روده‌ی تابیده‌ی گوسفند، سیم‌های نایلونی یا ابریشم تابیده با روکش فلزی در ضخامت‌های مختلف ساخته می‌شوند. معمولا وتر‌های هشتم تا دهم رو کش فلزی دارند. قابل ذکر است که وتر‌های گیتار روی بربط صدای خوبی دارند. وتر‌های خاص این ساز نیز در کارخانه ساخته می‌شوند که شماره‌ی ۵۰۴ آن مورد تایید نوازندگان است.

مضراب عود

مضراب بربط معمولا از شاهپر پرندگان بزرگ یا پلاستیک نرم ساخته می‌شود. مضراب را هنگام نواختن با انگشتان دست راست می‌گیرند.

 

آموزشگاه موسیقی

تا چه اندازه صدای وکال را بلند ضبط کنیم؟

در دورانی که ضبط آنالوگ رواج داشت، موزیسین ها سعی می کردند تا وکال را با بیشترین ولوم ممکن ضبط کنند، چرا که هرچه صدا کمتر می شد، مقدار نویز افزایش پیدا می کرد و در نتیجه کیفیت صدا پایین می آمد. حتی زمانی که نسخه ی دیجیتال ۱۶bit به تازگی پدیدار شده بود رکورد کردن با صدای کم، رزولوشن و طیف داینامیکی که در دسترس بود را کاهش می داد، پس در این شرایط هم افراد باید صدا را با شدت هرچه بیشتر ضبط می کردند تا از تمام رزولوشنی که موجود بود استفاده کنند.

اما امروزه تجهیزات دیجیتال، تبدیل آنالوگ به دیجیتال با کیفیت بالای ۲۴bit را فراهم کرده اند که حتی در لِول های پایین هم رزولوشن بالایی را ارائه می دهند. به عنوان یک قاعده ی کلی سعی کنید وکال را با یک شدت و Level مناسب ضبط کنید اما لازم نیست آنقدر وکال را بلند بگیرید که مترها به بالاترین حد خود برسند. پیشنهاد می کنیم وکال را با لِولی در حدود ۱۵- تا ۱۰- دسی بل ضبط کنید، چرا که در این حالت هِدروم کافی برای داینامیک وکال و پردازش هایی که در میکس انجام می گیرد (که ممکن است لِول سیگنال تِرک را بالا ببرد) خواهید داشت.

اگر تِرک وکال شما از محدوده ی ۶- دسی بل عبور می کند، بهتر است gain پری امپ را کاهش دهید تا هدروم بیشتری داشته باشید. فراموش نکنید که اگرچه هنگام ضبط آنالوگ و استفاده از tape هرچه صدا بلندتر باشد کمپرس دلنشینی روی آن انجام می شود، اما در تجهیزات دیجیتال چنین اتفاقی نمی افتد و نباید صدا را بیش از اندازه بلند ضبط کنید.

آموزشگاه موسیقی

تقویت نوازندگی پیانو

آموزش ویولن کلاسیک

شروع آواز خواندن

چگونه آواز بخوانیم

سبک موسیقی جاز

پوست دف

کلاف اصلی دف، بدنه‌ ای استوانه‌ شکل و کوتاه از جنس چوب است که در یک طرف آن استوانه، پوست حیوانات (معمولا بز) یا طلق (دارای چندین نمونه) کشیده‌ شده‌ است. لازم به ذکر است بهترین نوع دف، با پوست حیوانات و در فصل بهار ساخته می‌شود. ابتدا و انتهای قاب اصلی با برش زاویه‌ دار به هم چسبیده می‌ شوند و ضخامت یک سمت از کلاف با تراشیدن چوب کمتر شده و پوست با سریش روی این لبه می‌ چسبد و با گل میخ محکم می‌ شود. به طور عمده دو نوع دف وجود دارد:

۱- دف های با پوست طبیعی: عموماً دف های پوستی صدای بهتر و قیمت بالاتری در مقایسه با دف های طلقی دارند. اما خرید آن را به هیچ وجه به مبتدیان توصیه نمی کنم. چه بسا دف هایی که به دلیل تجربه پایین در نگهداری، گرم کردن و نواختن آسیب دیده اند. در خرید دف های با پوست طبیعی باید دقت کنید که اگر نوازنده کنسرت هستید، این دف ها با تغییر آب و هوا منقبض و منبسط می شوند و صدا تغییر می کند، پس برای هر منطقه آب و هوایی (سرد و گرم) یک دف نیاز دارید.

۲- دف های با پوست مصنوعی یا همان دف های طلقی: پوست مصنوعی ساده یا سفید طرح خورشیدی، طرح پوست، طرح الیت و . . . جنس طلق های دف مشابه است و فقط ضخامت آن ها متفاوت می باشد. مثلا برای پوست دف ساده از ورق کالک نقشه کشی استفاده می کنند. بهترین نمونه پوست مصنوعی در بازار ساخت شرکت رمو آمریکا می باشد که در دف های هاپا استفاده می شود.

دف های طلقی به نسبت مقاوم ترند چرا که نیازی به گرم کردن نداشته و محیط بر آنها بی اثر است. البته آنچه گفته شد به معنای بی کیفیت بودن دف های طلقی نیست (به عنوان مثال بسیاری از دف های مارک حبیبی طلقی هستند ولی کیفیت نزدیک به پوستی دارند). معمولاً دف های طلقی به دو رنگ سفید و قهوه ای یافت می شوند و طلق استفاده شده در این دف ها همان کاغذ کالک پلاستیکی است که معمولاً برای رسم نقشه های فنی مورد استفاده قرار می گیرد. این طلق ها سطحی مات دارند. اگر طلق دف مورد نظر شما سطحی صیقلی و براق داشت، از خرید آن صرف نظر کنید. به این جهت که طلق مذکور چیزی شبیه به طلق طبل هایی است که در ایام محرم استفاده می شود و برای دف مناسب نیستند.

یادگیری پیانو

 

فواید آواز خواندن

موسیقی راک چیست ؟

گونه‌ای موسیقی عامه پسند که در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ میلادی در امریکا با نام راک اند رول شکل گرفت و از نظر تأثیرات اجتماعی و گستردگی شنوندگانش در بین انواع موسیقی بی‌همتا است. نام راک کوتاه شده عبارت راک اند رول است و از فعل to rock در زبان انگلیسی به معنای جنباندن و تکان خوردن می‌آید. از اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی نام راک اند رول صرفاً به موسیقی دهه ۵۰ و ۶۰ اطلاق شده ولی نام راک همچنان به‌عنوان نام فراگیر این گونه (که شامل راک اند رول هم می‌شود) به‌کار می‌رود. این موسیقی در بلوز ریشه دارد.

سبک های موسیقی راک

1-راک اند رول

2-پاپ راک

3-سافت راک

4-گرانج

5-الترناتیو راک

6-هارد راک

7-پانک راک

8-تنوع های موسیقی راک در دهه 90

9-بریت پاپ

10-متات

راک اند رول : راک اند رول که یکی از سبکهای تأثیر گذار و متداول در موسیقی راک است، روندی غیر قابل پیش بینی را طی کرده در ابتدا زمانی که راک بازها موسیقی کانتری و بلوز را با هم تلفیق کردند، راک دارای مشخصه‌های بارزی مثل انارشیسم بود ولی بعدها با گذشت زمان، این مشخصه نادیده گرفته شد و این نوع موسیقی به سمت کسب مهارت و ایجاد تحول رفت. از موسیقی پر انرژی Chuck Berry گرفته تا هارمونی‌های زیبای بیتلز و همه در گروه راک اند رول قرار گرفت. اما راک اند رول جذابیت موسیقیایی خودش را فقط برای چند سال حفظ کرد. با گوناگونی بسیاری که در سبک‌های مختلف راک به وجود آمد، به قول بعضی از متخصصین هسته اصلی راک از هم پاشید.

پاپ راک : پاپ-راک یکی از عمده ترین شاخه‌های موسیقی محسوب می‌شود که به طور کلی به هر نوع موسیقی پاپ ساخته شده پس از دوران جذب راک اند رول به پاپ، Pop rock می‌گویند. از ویژگیهای این سبک ملودیک و گیرا بودنموسیقی آن است. از گروه های مشهور فعال در این سبک می‌توان به Everly brothers، مدونا و Rowed House اشاره کرد

سافت راک : گرچه سبک سافت راک در اوائل دهه هفتاد پایه گذاری شد اما زمزمه‌های آن از اواخر دهه شصت آغاز شده بود. سافت راک موسیقی ملایمی‌ست که بیشتر تکیه بر خواننده و ترانه سرا دارد تا نوازنده؛ تجاری نگاه کردن بهموسیقی یکی از ویژگیهای این سبک است.

سافت راک تا حدی متمایل به پاپ-راک است اما با فضایی ملایمتر و نرمتر. گروههایی مثل کارپنترز و شیکاگو تکیه برموسیقی ساده و ملودیک داشتند و در طول حیات خود با تهیه کنندگان مختلفی هم کار کردند. در طول دههٔ هفتاد، سافت راک بازار موسیقی را تحت تأثیر خود قرار داد و به طور جدی موسیقی تلفیقی هم عصر خودش را دچار دگرگونی کرد

Grunge : سبکی که اوج درخشش اون در دهه ۹۰ اتفاق افتاد و تبدیل به محبوب ترین سبک هارد راک این دهه شد و این درخشش نتیجه خلاقیت Kurt Cobain و بقیه اعضای Nirvana بود. سبکی که از دل Black Sabbath برخاست و حاصل ترکیب موسیقی punk و Heavy metal بود و البته گرایشش بیشتر به سمت پانک بود تا Heavy metal؛ بخصوص در انتخاب اشعار و نوع اعتراض موسیقیاییش. اما در نحوه نواختن ریف‌ها به Heavy metal شباهت بیشتری داشت. این سبک دارای دو نسل و دورهٔ مشخص است: نسل اول شامل گروه‌های Green River، Mud honey میشه که این موج هنوز هم ادامه داره و ریف‌های آن سنگین تر و خشن تر از ریف‌های دورهٔ دومه. مشهور ترین گروه از موج دوم Nirvana است که موسیقی آن ملودیک تر از سایر گروه‌های Grunge است و مهم‌ترین ویژگی ان stop-start زیاد ان است

الترناتیو راک : یکی از شاخه‌های راک است که تمام گروهای (Post Punk) را از اواسط دهه هشتاد تا اواسط دهه ۹۰ تحت تأثیر خودش قرار داد و شامل سبکهای گوناگونی می‌شود: از ملودیهای زیبای Jangle Pop گرفته تا ملودیهای خشن و یک نواخت.

پانک راک : اعضای پانک عقاید آزادیخواهانه شان را از طریق هنرهای مختلف ابراز می‌کنن، که مهم‌ترین اونها موزیک ه. همچنین نقاشی، شعر، و داستان کوتاه. پانک‌ها از این طریق از خلاقیتشان برای به نمایش گذاشتن نارضایتیشان از ظلمها و استبداد حاکم بر جامعه، استفاده می‌کنند. موسیقی پانک دارای Lyric‌های خشمگین و تند و سریعیست، در مورد مدرسه((Academy، ناخشنودی از شرایط اجتماعی، ارتباطها ((relationships، و مسائل خانوادگی. یکی دیگر از مشخصات این سبک اینست که بعضی از آهنگهایش به کوتاهی ۲ دقیقه‌است. ولی حتی در این زمان کم، آهنگهایش می‌تواند حس خواننده را منتقل کنند- که این آهنگها معمولاً خشم و عصبانیت را نشان می‌دهند. هدف این موزیک شوک آوردن، اهانت کردن، و حمله کردن به دیدگاههای عام است!

اشعار پانک بیشتر به محکوم کردن طبقهٔ اشراف انگلیس و بی صداقتیشان، و همینطور به اعتراض‌های ناامیدانه و خشونت بار بر مسایل و مشکلات اجتماعی، می‌پرداخت. در سال ۱۹۷۶، مدیر گروه The Sex Pistols، مصاحبه‌ای با BBC ترتیب داد، که در آن اعضای The Sex Pistols عقایدشان را رک و راست، و در خیلی از مواقع توهین آمیز به عموم ابراز کردند. در پی این مصاحبه وزیر آموزش و پرورش انگلیس و هیات مدیرهٔ هنر لندن، مخالفتشان را با پانک‌ها نشان دادند و به مردم ”قول دادند“ از پانک‌ها جلوگیری کنند!!

متال : یکی از زیرشاخه‌های اصلی راک ، سبک متال است که امروزه خود به عنوان یک شاخهٔ اصلی شناخته می‌شود.از موسیقی متال که به علت خشن‌بودن آواها به این نام خوانده می‌شود، به خودی خود زیر شاخه‌های متعددی منشعب شده‌است. دههٔ هشتاد میلادی دوران شکل‌گیری کامل‌تر و تعالی این سبک به حساب می‌آید. یکی از گروههای شاخص دههٔ هشتاد گروه امریکایی متالیکا با سبک هوی متال را می‌توان نام برد. موسیقی متال می‌خواهد در اشعارش اعتراض را به گونه مستقیم بیان کند.اولین گروه سبک متال بلک سبت با خوانندگی جان آزی آز بورن می‌باشد

تاریخچه موسیقی پاپ فارسی

ساز مناسب برای کودکان

ساختار و صدای کاخون

آموزش پیانو